• Grootte: De Duitse herder is een groot hondenras. Een volwassen hond weegt meestal tussen de 22 en 40 kg en meet ongeveer 55 - 65 cm op schouderhoogte.
• Levenslang: Duitse Herders worden meestal 7 - 10 jaar oud.
• Kleur bont: Zwart en bruin, zandkleurig of zilver, waarbij de zwarte kleur meestal de rug bedekt als een zadel en het gezicht als een masker. Duitse Herders kunnen ook volledig zwart zijn.
• Groep: Herdershonden en veehonden
• Oorsprong: De Duitse herder werd in 1899 gefokt in Karlsruhe, Duitsland en was oorspronkelijk een herdershond.
• Gedragskenmerken: Intelligent, vriendelijk, aanhankelijk, uitgaand, behendig, beschermend, hardwerkend, plichtsgetrouw, taakgericht, onbevreesd en sterk

Feit: Duitse herders zijn onverschrokken, beschermend en sterk, maar ook een beetje gereserveerd en afstandelijk - vooral tegenover vreemden. Dit alles heeft ervoor gezorgd dat ze tot de meest populaire waakhonden ter wereld behoren.

 

Gedrag, temperament en welzijn van de Duitse herder

• Gedrag: Duitse Herders zijn onbevreesd en zelfverzekerd zonder vijandig te zijn. Ze zijn ook intelligent, aanhankelijk en gretig. Deze kwaliteiten, gecombineerd met hun ietwat gereserveerde en afstandelijke aard, geven hen een speciale persoonlijkheid.
• Welzijn: Het zit in de aard van Duitse Herders om een verscheidenheid aan taken uit te voeren en ze gedijen over het algemeen het beste als ze bezig gehouden worden. Dit alles veronderstelt echter dat ze zijn opgevoed om gehoorzaam te zijn, te trainen en taken uit te voeren. Duitse Herders zijn actieve honden die bezig moeten worden gehouden met spelen, leren en/of werken. Dagelijkse stimulatie - fysiek en mentaal - in de vorm van wandelen, rennen, apporteren, trainen, enz. is een noodzaak.
• Temperament: Het temperament van een Duitse Herder wordt grotendeels bepaald door zijn opvoeding en de houding van zijn trainer/eigenaar. Daarom is het opnieuw belangrijk dat hij vanaf dag 1 correct wordt opgevoed en getraind.
• Veelzijdigheid: De vele gedragskwaliteiten van de Duitse herder maken hem geschikt voor zowel een gezinsleven als een werkomgeving.
• Taken: Goed getrainde Duitse Herders kunnen een breed scala aan taken aan, zoals gezelschapshond, blindengeleidehond, lawinehond, speurhond, waakhond, politiehond, militaire hond, herdershond en nog veel meer.
• Bewakingshonden: Duitse Herders staan bekend als goede waakhonden en worden al vele jaren voor dit doel gebruikt - maar ze moeten niet aan een boom worden vastgeketend om de wacht te houden (geen enkele hond zou dat moeten doen!); dit leidt alleen maar tot agressie, frustratie en stress! Een Duitse Herder gedijt het beste als ze binnenshuis leven met hun baas, maar toegang hebben tot een grote omheinde tuin waar ze hun energie kwijt kunnen.
• Aanwezigheid: Duitse Herders zijn niet geschikt voor je als je vaak of voor langere tijd van huis bent. Als Duitse Herders alleen gelaten worden, kunnen ze angstig of verveeld raken, wat meestal resulteert in ongewenst gedrag - d.w.z. blaffen, kauwen, graven, enz.
• Opvoeding: Duitse Herders kunnen achterdochtig en gereserveerd zijn in de buurt van vreemden. Om een Duitse Herder sociaal op te voeden, moet je hem blootstellen aan nieuwe mensen, nieuwe ervaringen, nieuwe plaatsen, enz. Gehoorzaamheidstraining - vanaf de puppytijd - is belangrijk om ze te laten wennen aan andere mensen en honden en om ze de basismanieren van de hondenwereld bij te brengen.
• Potjestraining: Krattraining is over het algemeen een goede manier om je puppy zindelijk te maken. Voor Duitse Herder puppy's - die gevoelig kunnen zijn voor verlatingsangst of angst als ze alleen gelaten worden - is krattraining een zeer goede en praktische manier om het potje te trainen.
• Afwerpen: Duitse Herders verharen veel - en dit moet je altijd in overweging nemen voordat je een Duitse Herder aanschaft. Borstel je Duitse Herder meerdere keren per week en koop een goede stofzuiger; je zult hem nodig hebben!

 

Historische feiten over de Duitse herder

• Max von Stephanitz: De Duitse Herdershond werd gefokt door de Duitse kapitein Max von Stephanitz in Karlsruhe, Duitsland in 1899, als een kruising tussen verschillende herders- en veedrijvershonden. De Duitse Herder werd specifiek gefokt als een werkhond die in staat is om taken uit te voeren die kracht, moed en intelligentie vereisen.
• Militaire hond: Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden Duitse Herders door zowel Frankrijk als Duitsland gebruikt als militaire honden.
• Eerste geleidehond: De Duitse herder was het eerste hondenras dat werd gebruikt als geleidehond in de wereldgeschiedenis